Znowu Migalski :)
Ale uważam, że jest on bardzo wnikliwym analitykiem sytuacji politycznej.
Poza tym stara się oceniać ją dość chłodno i w miarę obiektywnie.
Z portalu 300polityka.pl (fragmenty)
1. Problemem jest to, że Andrzej Duda nie jest Jarosławem Kaczyńskim. Duża część wyborców PiS uznaje za największą wartość tej partii właśnie to, że przewodzi jej ta, a nie inna osoba
Dlatego, gdy zobaczą, że ich ulubioną formację reprezentuje nie charyzmatyczny lider, ale – sympatyczny skądinąd – Duda, wcale nie będą wewnętrznie zmuszeni do oddania głosu właśnie na niego.
2 .Zwłaszcza – i to jest drugi kłopot europosła z Krakowa – że około połowa obecnych wyborców PiS… dobrze ocenia Bronisława Komorowskiego!
Ale jeśli Prezesa nie będzie na liście do głosowania, a zastępować go będzie jedynie Duda, to duża ich część obdarzy swoim zaufaniem Komorowskiego, jako tego, kogo lubią i szanują.
3. Trzecim poważnym problemem sztabowców PiS będzie wytłumaczenie dlaczego europoseł Andrzej Duda, zamiast ciężko pracować w Brukseli, prowadzi swoją kampanię wyborczą w kraju?
4 .Czwartym kłopotem dla Dudy jest to, co zrobić z Kaczyńskim?
Jak wytłumaczyć wyborcom, że Duda jest i zarazem nie jest Kaczyńskim? Że prezentuje PiS i jej lidera, ale jest jakby tak trochę obok. Że prezes istnieje, ale też trochę nie istnieje.
Przeszkodą dla Dudy jest także to, że wydatki na prezydencką kampanię w żaden sposób nie są rekompensowane. O ile za zdobyte głosy i mandaty w elekcji parlamentarnej partie dostają zwrot, o tyle kasa wpakowana w kandydata na prezydenta po prostu przepada. Komorowski nie będzie szczędził na swoją kampanię i znajdzie się wielu, którzy chętnie wesprą pewniaka. Grosza nie pożałuje też pewnie Platforma. A co z PiS? Czy partia szykująca się do ostatecznego boju na jesieni tego roku, będzie szczodra w wydawaniu środków na z góry przegraną walkę? Czy prezes będzie chciał lekką ręką wydawać miliony, które tak bardzo będą mu potrzebne w trzy miesiące później w kampanii do Sejmu i Senatu? Wątpię.
A chyba nikogo nie trzeba przekonywać, jak bardzo istotne jest to, jaką ilością pieniędzy dysponują poszczególne sztaby.
5. Ale najważniejszy kłopot, przed jakim stanie A. Duda, prezentuje się następująco – jak prowadzić spokojną, merytoryczną i zgodną z jego emploi kampanię wyborczą i jednocześnie przygotowywać partię do ostatecznego boju z Platformą Obywatelską?
Jeśli i Kaczyński i Kopacz wybrali drogę konfrontacji,jeśli PiS chce polskiego Majdanu, a PO wojny ulicznej z „chuliganami i warchołami”, to jak merytoryczny i spokojny Andrzej Duda ma robić swoją robotę? Przecież on zniknie za chwilę w cieniu walczących ze sobą stron. A wraz z nim zniknie cała jego centrowa i wyważona strategia. To najpoważniejszy kłopot – jak połączyć wizerunkowo prezydencką kampanię Dudy z parlamentarną kampanią Kaczyńskiego, jeśli obie zasadzają się na odmiennych strategiach i przekazach?
http://300polityka.pl/blog/2015/01/13/analiza-migalskiego-5-kluczowych-problemow-sztabu-dudy/
Tyle Migalski.
Po dokładniejszym zastanowieniu się nad tą analizą, dochodzę do wniosku, że nie jest ona całkiem obiektywna i nie jest życzliwa.
Ale tak problem kandydatury Andrzeja Dudy wygląda z punktu widzenia opcji antypisowskiej, a nawet części umiarkowanych zwolenników PiS.
PS
Po kolejnym przemyśleniu tekstu M. Migalskiego dochodzę do wniosku, że jego głównym celem było zniechęcenie wyborców Andrzeja Dudy.
Jednak zostawiam tę notkę, warto pewne jej aspekty przemyśleć.
